ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ၀ါဒပဲျဖစ္ျဖစ္ .... ဗုဒၶ၀ါဒပဲျဖစ္ျဖစ္ ... ဘယ္ဘာသာတရားရဲ႕ ၀ါဒပဲျဖစ္ျဖစ္...
အေ၀ဖန္ခံႏိုင္မွ .. အစမ္းသက္ခံႏုိင္မွ .. လက္ေတြ႕က်မွ ၀ါဒအစစ္ျဖစ္ပါသည္။
ထိုမွ်အထိ ေခတ္သိပၸံပညာကို ဒိုးလိုေမႊ၊ ေရလိုေႏွာက္ႏိုင္ေသာ၊ ေခတ္သိပၸံဘက္မွ ကၽြမ္းက်င္ႏွ႕ံစပ္ေသာ၊ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္ေသာ ဘာထရန္ဆဲလ္သည္ သူ႕ေခတ္ႏွင့္သူ အလြန္ေခတ္မွီ လွစြာပင္ ဘာသာေရးပိုင္း၌ ခံယူခ်က္ထူးဆန္းခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ ထိုေခတ္ထိုကာလမွာ .. 1910 ခုႏွစ္၀န္းက်င္ျဖစ္ပါသည္။
ထိုကာလတြင္ ... ဘာထရန္ဆဲလ္သည္ သူ၏ ဘာသာေရးပိုင္း၌ ခံယူခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဖြင့္ဟေရးသားခဲ့သည္။ ထိုစာအုပ္မွာ .. ကိုယ္ေရးသမိုင္းမွ က႑ၾကီးအခ်ိဳ႕ အမည္ရွိေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။
ထိုစာအုပ္ထဲ၌ ကၽြႏု္ပ္အဘယ္ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မျဖစ္သနည္းဆိုေသာ အခန္းတစ္ခုပါ၀င္သည္။ ထိုအခန္းတစ္ေနရာ၌ -
“ခရစ္ယာန္ဘာသာကို လက္ခံယံုၾကည္ႏုိင္ျခင္းမရွိပါ။ သို႕ေသာ္ ကမာၻ႕ဘာသာၾကီးမ်ားအနက္ တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ေသာ ဘာသာကို လက္ခံရန္အေၾကာင္းမ်ားေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ္ မိမိလက္ခံႏို္င္မည့္ဘာသာမွာ ... ဗုဒၶဘာသာျဖစ္သည္ဟု”
.... ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ့ပါသည္။
သိပၸံ ပညာရွင္အိန္စတိန္က ဘာသာေရးမပါေသာ သိပၸံပညာသည္ အကန္းႏွင့္တူသည္။ သိပၸံပညာမပါေသာ ဘာသာေရးသည္ အက်ိဳးႏွင့္တူသည္ဟု ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တနည္းအားျဖင့္ မ်က္စိမိွတ္ယံုၾကည္မႈကို လက္မခံဘဲ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ခြဲျခားေ၀ဖန္က်င့္သံုးၿပီးမွ လက္ခံယံုၾကည္ရေသာ .. ၀ိဘဇၨ၀ါဒကို လက္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္လည္း. ဗုဒၶ၀ါဒကို ကမာၻ႕ပညာရွင္မ်ားက လက္ခံလာရျခင္းျဖစ္သည္။
Credit to PKZ
0 comments:
Post a Comment