ကုဥၥရ၀ိမာနဝတၳဳ

၅- ကုဥၥရ ၀ိမာန၀တၳဳ၊ ပီ႒၀ဂ္၊ ၀ိမာန၀တၳဳပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱန္ပိဋက၊ တိပိဋက။

ကိေလသာကင္းစင္၍ စ်ာန္ဝင္စားလ်က္ရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား လက္ေတြ႕ ဖူးျမင္ကာ အရြက္ႏွင့္တကြေသာ ပဒုမာၾကာပန္းကို လွဴဒါန္းခဲဲ့ရေသာ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ပဒုမာၾကာအသြင္ ၾကန္အင္ျပည့္စံု ၾကာဝတ္မႈန္ႁပြန္းလ်က္ရွိေသာ ႐ုပ္အသြင္ရွိသူ နတ္သမီး

၃၁-၂။ ပဒုမၼာၾကာခ်ပ္ႏွင့္တူေသာ မ်က္စိရွိေသာ ပဒုမၼာနတ္သမီး သင္၏ ျမတ္ေသာ စီးေတာ္ဆင္သည္* အထူးထူးေသာ ရတနာအဆင္တန္ဆာ ရွိ၏၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္လည္း ရွိ၏၊ ခြန္အားလည္း ရွိ၏၊ လ်င္ျမန္ျခင္းႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏၊ ေကာင္းကင္၌လည္း ၿငိမ့္ေညာင္းစြာ သြား၏၊ ပဒုမၼာၾကာ၏ အေရာင္ကိုလည္း ေဆာင္၏၊ ပဒုမၼာၾကာဝတ္မႈန္တို႔ျဖင့္ ႁပြမ္းေသာ ကိုယ္အဂၤါလည္း ရွိ၏၊ ေရႊျဖင့္ၿပီးေသာ ၾကာပန္းကိုလည္း ေဆာင္၏။

၃၃။ ပဒုမၼာၾကာတို႔ျဖင့္ ႁပြမ္း၍ ပဒုမၼာၾကာခ်ပ္တို႔ႏွင့္ တန္ဆာဆင္လ်က္ တည္ရွိေသာ ခရီး လမ္းသို႔ ဆင္သည္ သာယာျဖည္းညင္းစြာ သြား၏၊ မေႏွးမျမန္ သြား၏။

၃၄။ ထိုဆင္သြားေသာအခါ ေရႊဆည္းလည္းတို႔သည္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အသံ ရွိၾကေပ ကုန္၏၊ ထိုဆည္းလည္းတို႔၏ အသံကို အဂၤါငါးပါးရွိေသာ တူရိယာသံကဲ့သို႔ ၾကားရေပ၏။

၃၅။ ထိုဆင္၏ ေက်ာက္ကုန္းထက္၌ သန္႔ရွင္းေသာ အဝတ္စံုကို ဝတ္ဆင္ကာ တန္ဆာ ဆင္လ်က္ (တည္ေနေသာ သင္) နတ္သမီးသည္ နတ္သမီးအေပါင္းမ်ားစြာထက္ အေရာင္ အဆင္းျဖင့္သာလြန္တင့္တယ္လွေပ၏။

၃၆။ နတ္သမီး သင္၏ အက်ဳိးသည္ အလွဴဒါန၏ အက်ဳိးပင္ေလာ၊သို႔မဟုတ္ အက်င့္ (သီလ)၏အက်ဳိးပင္ေလာ၊သို႔မဟုတ္ လက္အုပ္ခ်ီမိုး ရွိခိုးျခင္းစသည္၏ အက်ဳိးပင္ေလာ၊ ငါ ေမးအပ္ေသာ သင္သည္ ထိုအေၾကာင္းကို ငါ့အား ေျဖၾကားပါေလာ။

၃၇။ ထိုနတ္သမီးသည္ အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ဳိး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေမးျမန္းသည္အားေလ်ာ္စြာ ေျဖ ၾကားေလွ်ာက္ထား၏။

၃၈။ အကြၽႏု္ပ္သည္ (သာဝက) ဂုဏ္အားလံုးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ စ်ာန္ဝင္စားကာ စ်ာန္၌ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာသူေတာ္ေကာင္းကို ဖူးျမင္ရ၍ အဝတ္ခင္းထားလ်က္ ပဒုမၼာၾကာပန္းတို႔ျဖင့္ၾကဲျဖန္႔ထားေသာ ေနရာကို ေပးလွဴခဲ့ဖူးပါၿပီ။

၃၉။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ၾကည္ညိဳေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ (ပဒုမၼာၾကာစည္းမွ) ပဒုမၼာၾကာပန္း ထက္ဝက္ကို ရြက္ခ်ပ္တို႔ႏွင့္တကြ ေနရာ၏ ပတ္ဝန္းက်င္၌ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ၾကဲျဖန္႔ခဲ့ဖူးပါၿပီ။

၄ဝ။ အကြၽႏု္ပ္၏ ဤသို႔ေသာ အက်ဳိးသည္ ထိုကုသိုလ္ကံ၏ အက်ဳိးပါတည္း၊ အကြၽႏု္ပ္ကို နတ္တို႔ကအ႐ိုအေသလည္း ျပဳပါ၏၊ အေလးအျမတ္လည္း ျပဳပါ၏၊ ပူေဇာ္လည္း ပူေဇာ္ ပါ၏။

၄၁။ အၾကင္သူသည္ ၾကည္ညိဳစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ကိေလသာတို႔မွ ေကာင္းစြာ လြတ္ေျမာက္ ကုန္ၿပီးေသာ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္ေသာသူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ေနရာကို ေပးလွဴ ရာ၏၊ ထိုသူသည္ ယခုအကြၽႏု္ပ္ ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ရသကဲ့သို႔ ဤအတူ ဝမ္းေျမာက္ရ မည္သာတည္း။

၄၂။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ မိမိ၏ အစီးအပြားကို အလိုရွိ၍ မ်ားျမတ္ေသာ အက်ဳိးကို ေတာင့္တသူသည္အဆံုးစြန္ေသာ ကိုယ္ကို ေဆာင္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား ေနရာကို ေပးလွဴသင့္၏။

ငါးခုေျမာက္ေသာ ကုၪၨရဝိမာနဝတၳဳ ၿပီး၏။
------
* ေရွးကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဆင္ႏွင့္တူေသာ ယာဥ္အထူးတည္း။

ဒါကေတာ့ကုဥၥရ၀ိမာနဝတၳဳ အစအဆံုးပါပဲ။ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ေမးတဲ့ေမးခြန္းကုိ နတ္သမီးတစ္ပါးကျပန္ေျဖဆိုတဲ့ဇာတ္လမ္းပါ။ ဒါဘုရားေဟာမဟုတ္ပါဘူး။ ေနဗိမာန္၊ လဗိမာန္ဆိုတာလည္း ပိဋကတ္ေတာ္ေတြထဲမွာမေတြ႕ရပဲ အဌကထာထဲမွာေတြ႕ရပါတယ္။ အဌကထာဆိုတာ commentry ေတြပါ။ ဝိမာနဝတၳဳအ႒ကထာကုိ ေအဒီ၅ရာစုမွာ ရွင္ဗုဒၶေဃာသေရးပါတယ္။ Commentry ေတြကို ဘုရားေဟာတာပါဆိုျပီး လိမ္ညာေစာ္ကားတဲ့ လူလိမ္တစ္ေယာက္ရဲ႕အတြင္းစိတ္၊ ေစတသိတ္ကို ေျခရာခံလိုက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အရင္းစစ္အျမစ္ေျမကဆိုသလိုပါပဲ...........

သို႔ျဖစ္၍ ထာဝရဘုရားသည္ မုသာစကားကို ေျပာတတ္ေသာ စိတ္ဝိညာဥ္ကို မင္းႀကီး၏ ပေရာဖက္အေပါင္းတို႔၌ သြင္းေတာ္မူၿပီ။ (ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ဒုတိယေစာင္ ၁၈:၂၂) (ဓမၼရာဇဝင္ တတိယေစာင္ ၂၂:၂၃)

ဘုိင္ဘယ္လ္လာ ဂ်ဴးဘုရားၾကီးေယေဟာဝါက လူေတြထဲသုိ႕ လိမ္တတ္ညာတတ္တဲ့ဝိၪာဥ္ကို သြင္းျပီး လိမ္ခုိင္းညာခိုင္းေလ့ရွိပါတယ္။ လိမ္ေစညာေစတဲ့ဝိၪာဥ္ေတာ္ဟာ အဘယ္သုိ႕သန္႕ရွင္းႏုိင္ပါမည္နည္း? အဘယ္သုိ႕ holyျဖစ္ႏုိင္ပါမည္နည္း။ ထို႕ေၾကာင့္ မုသာရဲ႕အဖဟာ ေယေဟာဝါပင္။ လူဆိုရင္ေတာ့လူလိမ္ေပါ့၊ ဘုရားဆိုရင္ေတာ့ . . . . . . . . . . . . ။